Με αφορμή την παράσταση "Smiley" που ανεβαίνει αυτό τον καιρό στο BlackΒox η Townsendia συνάντησε τον πολυτάλαντο Δημήτρη Μακαλιά και συνομίλησε μαζί του για το έργο, για την επικοινωνία που βασίζεται στο διαδίκτυο και άλλα πολλά ενώ μας υπόσχεται ότι θα έρθει σύντομα και πάλι στη Θεσσαλονίκη.
Το θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης έχει την ευκαιρία να απολαύσει τον Δημήτρη Μακαλιά και τον συμπρωταγωνιστή του Μίνωα Θεοχάρη για μόνο 5 παραστάσεις από την Τετάρτη 05/10 έως και την Κυριακή 09/10. Μην τους χάσει κανείς! Απλά υπέροχοι!
Smiley του Guillem Clua. Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο και τι ακριβώς πραγματεύεται;
Είναι ένα σύγχρονο κείμενο του Guillem Clua που ήδη παίζεται σε όλον τον κόσμο. Είναι μια ρομαντική ιστορία αγάπης γεμάτη από συναίσθημα αλλά και πολύ γέλιο. Μιλάει με χιούμορ για τους φόβους που όλοι αντιμετωπίζουμε όταν πρώτη φορά ερωτευτούμε. Ανακαλύπτει το πόσο άλλαξε η ζωή μας από τότε που η επικοινωνία στηρίχτηκε στα μέσα μαζικής δικτύωσης ενώ μας ξεναγεί στις συνήθειες και τους τρόπους της gay κοινότητας. Δύο νέα αγόρια ερωτεύονται, μαλώνουν και αναμετρώνται με τις ανασφάλειες τους.
Ένα έργο που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα... ποιες μπορεί να είναι οι δυσκολίες ενός τέτοιου ανεβάσματος;
Κι όμως δε νιώσαμε καμία δυσκολία αλλά και καμία αντίδραση από τους θεατές. Όταν το έργο είναι τόσο αληθινό και η πρόθεση αγνή για αυτό που κάνεις, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα απολύτως.
Το Smiley δοκιμάστηκε και θεωρείτε μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις της προηγούμενης χρονιάς. Πώς νιώθει κανείς όταν πρωταγωνιστεί σε μία τέτοια παράσταση; Ποια είναι τα συναισθήματά σας;
Είναι υπέροχο να επιβραβεύονται οι προσπάθειες σου αλλά και να ξέρεις πως τελικά έκανες μια καλή επιλογή, σε όλα τα επίπεδα. Το Smiley είναι μια ευτυχής συγκυρία από όλες τις απόψεις. Τόσο η διαδικασία δημιουργίας όσο και το αποτέλεσμα είναι τόσο αγαπησιάρικα που τα βιώνεις πολύ σπάνια. Έχω την χαρά να παίζω με έναν φίλο μου και να ζούμε μαζί κάθε βράδυ πάνω στη σκηνή μοναδικές στιγμές!
Μία πετυχημένη παράσταση όπως το Smiley ανεβάζει τον πήχη για τις επόμενες θεατρικές σας επιλογές;
Φυσικά. Άλλωστε πάντα αναζητάμε κάτι που πιστεύουμε ότι έχει να πει πολλά στο κοινό. Προς το παρόν όμως δε με απασχολεί κάτι τέτοιο γιατί το Smiley έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του.
Παραμονεύει ο κίνδυνος η επιτυχία να γίνει αυτοσκοπός;
Νομίζω ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε την καλλιτεχνική επιτυχία με την εμπορική. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι για εμένα μονόδρομος. Θέλω πάντα αυτό που κάνω να έχει αυτό που ονειρεύτηκα εξ’ αρχής. Να μην έχει εκπτώσεις και να προσφέρω τα μέγιστα. Αν έρθει ή όχι η εμπορική επιτυχία είναι ένα άλλο πράγμα που καθορίζεται από πολλούς παράγοντες. Δεν μπορείς να ζεις συνέχεια με το άγχος και το φόβο να κάνουν επιτυχία οι παραστάσεις που συμμετέχεις. Άλλωστε δεν είναι και εφικτό φαντάζομαι.
Το Smiley είναι μια αυθεντική ιστορία αγάπης, γεμάτη συναίσθημα και γέλιο στην οποία όμως ερωτεύονται δύο αγόρια. Πόσο κοντά είναι αυτό στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική πραγματικότητα;
Πολύ πιο κοντά απ’ όσο φανταζόμαστε.
Από την εμπειρία σας, δεδομένου ότι η παράσταση αυτή έκανε επιτυχία και την παρακολούθησε πλήθος ανθρώπων. Πόσο έτοιμος είναι ο Έλληνας θεατής να παρακολουθήσει μία τέτοια παράσταση;
Ευτυχώς το κοινό με εξέπληξε ευχάριστα. Φάνηκε ότι είναι πολύ πιο μπροστά απ’ όσο περίμενα. Και η αποδοχή ήταν καθολική. Είναι καταπληκτικό πώς το κοινό μετά από 5 λεπτά έχει ξεχάσει ότι βλέπει την ιστορία δύο αγοριών και πια παρακολουθεί την ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων. Δεν έχει σημασία το φύλο. Όλοι βρίσκουν τη δική τους αντανάκλαση μέσα σε αυτό. Απέναντι στον έρωτα άλλωστε είμαστε όλοι ίσοι.
Στο έργο μπορεί κανείς, μεταξύ άλλων, να ανακαλύψει το πόσο άλλαξε η ζωή μας από τότε που η επικοινωνία στηρίχτηκε στα μέσα μαζικής δικτύωσης; Κατά τη γνώμη σας πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία δια ζώσης;
Η επικοινωνία δια ζώσης δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τίποτα απολύτως. Το ιδανικότερο θα ήταν να χρησιμοποιούμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως μέσο, ως εργαλείο, για να διευκολύνουμε αυτήν την πιο άμεση επαφή μας και όχι να είναι το αποκλειστικό μέσο επαφής, όπως έχει γίνει στις μέρες μας.
Τελικά πόσο άλλαξε η ζωή μας από τότε που η επικοινωνία στηρίχτηκε στα μέσα μαζικής δικτύωσης;
Ραγδαία. Νιώθω ότι χάνουμε τον εαυτό μας μέσα από αυτά. Η ευκολία και η ταχύτητα που προσφέρουν είναι τόσο μεγάλη που δεν είναι διαχειρίσιμη και μας φοβίζει. Ίσως να έχουμε αποξενωθεί ακόμα περισσότερο. Έχουμε μειώσει αρκετά την έκφραση μας και την επαφή με τα ανθρώπινα μάτια, το χάδι, την επαφή.
Το έργο ξεναγεί τους θεατρόφιλους στις συνήθειες και τους τρόπους της gay κοινότητας. Μήπως τελικά αυτή η κοινότητα δεν απέχει και πολύ από την «φυσιολογική» κοινότητα;
Δεν υπάρχουν καθόλου διαφορές. Όλοι οι άνθρωποι ερωτεύονται και όλοι έχουν την ανάγκη να τους ερωτευτούν. Όλοι ζητάμε ένα χάδι, μια αγκαλιά, μια κουβέντα. Έναν άνθρωπο να είναι στο πλάι μας και να μπορούμε να επενδύσουμε πάνω του.
Η παράσταση και κατά συνέπεια και εσείς βραβευτήκατε με το “Βραβείο Περήφανης Παράστασης της Χρονιάς” για το 2016. Πόσο σημαντικό είναι για έναν ηθοποιό να βραβεύεται;
Ήταν μια περήφανη στιγμή! Είναι πάρα πολύ ωραίο να επιβραβεύονται οι προσπάθειες σου. Είναι ένα μικρό άγγιγμα στην πλάτη που κάποιος σου κάνει και σου λέει «προχώρα, είσαι σε καλό δρόμο»…
Πείτε μας ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στις 24/10 ξεκινάει για 2η χρονιά το “Nordost” στο θέατρο Άβατον, στην Αθήνα, με τις Στέλλα Γκίκα, Νάντια Δαλκυριάδου και Αρετή Πασχάλη. Είναι το πρώτο έργο που σκηνοθέτησα και είμαι πάρα πολύ περήφανος για αυτό. Μακάρι να καταφέρουμε να έρθουμε και στην Θεσσαλονίκη με αυτή την παράσταση.
Επίσης από τις 25/12 θα ξαναέρθω στην Θεσσαλονίκη με την παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη», που θα παιχτεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Μια παράσταση της κας Ντενίση, κουβαλώντας την τεράστια επιτυχία 3 χρόνων στην Αθήνα.
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση: Smiley
Συνέντευξη: Έρη Χριστοφορίδου
