O Γιάννης Πολίτης αγαπήθηκε από το αναγνωστικό κοινό μέσα από τα αποφθέγματα που πλημμύρισαν τα social media. Ξεκίνησε να γράφει για να εξωτερικεύει τα συναισθήματα που ένιωθε και αυτό βρήκε αντίκτυπο σε χιλιάδες ανθρώπους. Κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να έχει πάνω από 50 χιλιάδες ακόλουθους. Η Townsendia συνομίλησε μαζί του με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου του βιβλίου με τίτλο "Συλλέκτης Στιγμών". Ελάτε να γνωρίσουμε το νέο που αγγίζει της καρδιές μας καθημερινά με τα κείμενα του...
Τα πάντα ξεκίνησαν όταν μετά από ένα διάστημα που άρχισα να δημοσιεύω γραφόμενά μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήρθαν τα πρώτα μηνύματα. Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλα. Και λίγο πιο μετά ακόμη πιο πολλά. Όλα με την ίδια κατάληξη. Δηλαδή να συντάξω όλα αυτά που γράφω σε ένα βιβλίο. Οπότε στην ουσία το βιβλίο ξεκίνησε μέσα από την ίδια την αγάπη και την παρότρυνση του κόσμου.
Πώς αισθανθήκατε όταν πιάσατε στα χέρια το πρώτο αντίτυπο του βιβλίου σας;
Περίεργο συναίσθημα. Θυμάμαι δεν ήταν καλά καλά βιβλίο. Ήταν σε μορφή σπιράλ. Ήταν κάτι πολύ παράξενο για να το εξηγήσω. Το να κρατάς στα χέρια σου τις σκέψεις σου. Να βλέπεις να παίρνουν πλέον μια διαφορετική διάσταση και μορφή. Να ξέρεις ποια πως με την έκδοση είναι πια «εκτεθειμένος» ο εσωτερικός σου κόσμος, σε αναγνώστες σου, ακόμη και τυχαίους περαστικούς που ανοίγουν μερικές σελίδες απλά για να το μετροφυλίσουν. Το εγώ σου, έτοιμο να ταξιδέψει και να βρει συνοδοιπόρους.
Τι είναι αυτό που σας ώθησε να γράψετε το πρώτο σας κείμενο;
Τι είναι αυτό που σας ώθησε να γράψετε το πρώτο σας κείμενο;
Ωραία ερώτηση. Εκείνη την περίοδο θυμάμαι πως διάβαζα στο διαδίκτυο συνεχώς κείμενα - αποφθέγματα. Κάτι που με έκανε να βρίσκω κάποιες πτυχές του εαυτού μου που ποτέ δεν περίμενα μιας και δεν ήμουν λάτρεις του διαβάσματος. Απλά, όλα όσα σκεφτόμουν δεν μπορούσα να τα βρω ακριβώς στα όσα μέχρι εκείνη την στιγμή έβλεπα. Χρειάζονταν λίγες ακόμη προτάσεις για να εκφράσουν το μέσα μου. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η αρχή μου.
Το επάγγελμά σας είναι Sales & Marketing Manager αρκετά διαφορετικό από τον κόσμο της συγγραφής. Πώς καταφέρνετε και τα συνδυάζετε και τα δύο με τόση επιτυχία;
Στην παρούσα φάση έχω ξεκινήσει τα πρώτα, δικά μου βήματα δημιουργώντας την δική μου εταιρεία που σχετίζεται στου κλάδους του Marketing. Όσο κι αν σου ακούγεται παράξενο, θεωρώ πως αυτά τα δυο κατά κάποιο τρόπο συνδέονται. Γιατί εκφράζεις τον ενθουσιασμό σου και τα πιστεύω σου. Και στις δυο περιπτώσεις παίρνει μορφές το βλέμμα και γενικότερα όλο το πρόσωπο σου. Ο σκοπός είναι να κάνεις τους άλλους να πιστέψουν κάτι που πραγματικά πιστεύεις εσύ και νιώθεις πως αξίζει. Είμαι ένα άτομο που μου αρέσει να κάνω δουλειές που να υπάρχει πάντα ένα είδος πρόκλησης. Βαριέμαι στα ίδια. Και έψαξα αρκετά μέχρι να βρω κάτι που να μπορώ να πω πως αρμόζει στην κοσμοθεωρία μου. Δεν με ενδιαφέρει να χάσω και είμαι άνθρωπος που ρισκάρω αρκετά συχνά.
Τα κείμενα που διαβάζουμε είναι μικρά αλλά χωράνε μέσα τους πολλά συναισθήματα. Αγάπη, έρωτας, ενθουσιασμός, ελπίδα αλλά και θλίψη, απογοήτευση, πόνο, συναισθήματα που όλοι μας έχουμε βιώσει. Πώς νιώθετε που εξωτερικεύετε τα συναισθήματα αυτά και βρίσκουν ανταπόκριση σε τόσους χιλιάδες αναγνώστες;
Νιώθεις ένα είδος αποδοχής. Νιώθεις πως όλα αυτά δεν είναι μόνο δικά σου βιώματα και συγκυρίες αλλά ότι συμβαίνει καθημερινά σε πολύ κόσμο. Το πιο όμορφο όμως είναι πως, αυτά που αισθάνεσαι, τα αισθάνονται ταυτόχρονα κι άλλοι. Εκεί είναι η μαγεία. Το γεγονός πως υπάρχουν εκεί έξω πολλές διαφορετικές πτυχές του εαυτού σου, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, διαφορετική μορφή όμως με ίδια ψυχή. Ίδιο σθένος, σκέψεις, ευαισθησίες.
Μπαίνοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αδύνατον να μην δει κάποιος, έστω και μία φορά, κάποιο από τα κείμενα και από κάτω την υπογραφή σας. Πώς νιώθετε εσείς για την τόση μεγάλη επιτυχία;
Δεν έχει αλλάξει κάτι στο είναι μου. Πιστεύω πως δεν έχω αλλάξει σαν άνθρωπος. Τουλάχιστον όχι προς το κακό. Ίσως να προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνομαι όμως αυτό θα συνέβαινε ούτως η αλλιώς. Βέβαια είναι κολακευτικό να βλέπεις άτομα τα οποία να σου εκφράζουν την αγάπη τους καθημερινά και να αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχει ανθρωπιά ακόμη γύρω μας.
Η αναγνωσιμότητα είναι μεγάλη. Ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα και πως το βιώνεται στην καθημερινότητά σας. Υπάρχουν πράγματα που έχουν αλλάξει στη ζωή σας;
Η αναγνωρισιμότητα δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια την λέξη. Ένας ορισμός. Δεν σημαίνει κάτι πέρα απ’ αυτό. Ζω όπως ζει όλος ο κόσμος. Γελάω με τα απλά πράγματα. Προσπαθώ να ζήσω την στιγμή. Να είμαι θετικός και να περνώ τις μέρες μου με άτομα που με κάνουν να νιώθω όμορφα και προπάντων ο εαυτός μου. Με άτομα που αγαπώ. Αυτό που ίσως να έχει αλλάξει είναι ότι απλά πλέον είμαι λίγο πιο προσεκτικός.
Από τα κείμενά σας ποιο είναι το το αγαπημένο σας και ποια ήταν η αφορμή που το γράψατε;
Όλα όσα έχω γράψει είναι αγαπημένα μιας και εκφράζουν τα κύματα της ζωής μου. Είναι όλα αγαπημένα μου την ώρα που τα γράφω. Κάποια είναι απλά λίγο πιο βαθιά σφραγισμένα μέσα μου. Δικές μου «αδυναμίες» όμως πιστεύω ο κάθε αναγνώστης που διαβάζει το βιβλίο μπορεί να τις εντοπίσει. Ποτέ δεν τα δημοσίευσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Φαντάζομαι πως δέχεστε αρκετά μηνύματα από το κοινό σας το οποίο επιθυμεί εξωτερικεύει την αγάπη του προς εσάς και το έργο σας. Θυμάστε κάποιο μήνυμα ή κάποιο γεγονός που συνέβη με αναγνώστη σας που να σας έκανε εντύπωση ή ακόμη και να σας παραξένεψε;
Πάντα απαντάω στους αναγνώστες μου και έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση. Θεωρώ πως από εκεί ξεκινάνε όλα. Πρέπει πάντα να μην ξεχνάς να παραμένεις άνθρωπος.
Θυμάμαι αρκετά. Κάποια που ήταν σελίδες ολόκληρες και άλλα τόσο μικρά από λέξεις που μετριόντουσαν στα δάκτυλα. Όμως με τόσο βαθύ νόημα και στις δυο εκδοχές. Μπορώ να πω πως με κάποια που είδα δάκρυσα από χαρά γιατί μου εκμυστηρεύονταν με τόσο όμορφες λέξεις πως, μέσα απ’ τα δικά μου λόγια, έβρισκαν το μέσα τους. Ενώ με κάποια πονούσα από περιστατικά και συγκυρίες που συμβαίνουν γύρω μας, και με έκαναν να νιώθω σαν να βρισκόμουν εγώ στη θέση τους. Σαν να είχα περάσει τα ίδια.
Έπειτα από το βιβλίο σας « Συλλέκτη Στιγμών» ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Τι έχετε θέσει ως στόχο;
Δεν έχω θέσει κάτι ως στόχο. Ή μάλλον καλύτερα, προσπαθώ να μην επιδιώκω κάτι γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το αύριο. Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι πως δεν σταμάτησα να γράφω.
Συνέντευξη: Μαρία Γούσιου
