7 + 1 λόγοι που αξίζει να παρακολουθήσετε την παράσταση "Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως" του Γεώργιου Βιζυηνού

"Rio Grande ωνομάζετο το ατμόπλοιον και το όνομα ήρμοζεν εις το πράγμα.."

Μία συνάντηση εν πλω

Μία συνάντηση του παρελθόντος με το παρόν

Μία συνάντηση ποίησης και αλαζονείας

Έρωτα και εγωισμού

Παιδικότητας και προκαταλήψεων

Ένα ταξίδι μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως

Η ομάδα mālum discordiae παρουσιάζει - σε ένα ταίριασμα δημοτικής και καθαρεύουσας - το πρώτο διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού και μας μεταφέρει στο κατάστρωμα του θρυλικού Rio Grande, όπου ο ποιητής συναντά τη νεαρή Μάσιγγα και τον πλούσιο, πολυάσχολο επιχειρηματία πατέρα της.

Οι λόγοι που αξίζει κάποιος να παρακολουθήσει αυτή την παράσταση είναι:

Πρέπει κάποιος να δει την παράσταση "Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως" γιατί όπως λέει ο ίδιος ο Γεώργιος Βιζυηνός με τα λόγια του ήρωα του: "Δια ν' απολαύσει όσον το δυνατόν περισσότερον ουρανόν εν τω μέσω της υλικής πεζότητος του βίου".

1. Γιατί είμαστε πράγματι πάμπλουτοι. Ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας είναι απίστευτος και ο Γεώργιος Βιζυηνός μας προικοδότησε με ένα βιβλιάριο καταθέσεων με απεριόριστη πίστωση από το οποίο μπορούμε να κάνουμε αναλήψεις ασχέτως με το πόσο κεφάλαιο χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή. Το έργο που θα δείτε, δοκιμάστε το και με κλειστά μάτια, είναι μια πανδαισία μελωδικών λέξεων που προκαλούν εκρήξεις στο μυαλό. Υπέροχες λέξεις ανεβαίνουν με τις "φορτωτικαί του πλοίου μηχαναί" στο Rio Grande. Όταν μάλιστα αυτές οι λέξεις εκφέρονται με την κρυστάλλινη καθαρότητα της άρθρωσης των ηθοποιών του έργου αποτελούν μια εξαιρετική εμπειρία για όλες τις αισθήσεις.

2. Γιατί θα ζήσουμε όσα έγραψε ο συγγραφέας. Για όσους από τους θεατές δεν είχανε και δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να ταξιδέψουν με το μεγαλύτερο ατμόπλοιο της Μεσογείου, το Rio Grande, η εμπειρία της παράστασης θα τους διαψεύσει. Κρεμασμένοι από τα χείλη και τα πρόσωπα των ηθοποιών θα τους κατακλύσουν όλα τα αισθήματα που θα ένιωθαν και στην αληθινή εμπειρία. Από το αεράκι πριν το σαλπάρισμα στην κουπαστή του πλοίου, μέχρι τη συγκλονιστική περιπέτεια της θαλασσοταραχής που μαίνεται στα πρόσωπα των ηθοποιών, στις λέξεις που ξεσηκώνουν κύματα και τις αγωνιώδεις κινήσεις τους που, πιο πειστικά από κάθε κινηματογραφική ταινία, αναπαριστούν την τρικυμία που επικρατεί "εν σαλευομένω πλοίο" και στα σωθικά τους. Η αγωνιώδης κίνηση τους μαζί με την μουσική που επιβάλλει σε όλο το έργο το ρυθμό της θα σε μεταφέρουν στο πέλαγος να κρατιέσαι με αγωνία από την κουπαστή ενώ το εσωτερικό σου δραπετεύει στη θάλασσα. Μέσα στο κοινό αλλά και μεταξύ των "ναυτιωσών και ναυτιώντων" του ποταμόπλοιου. Είναι δυνατόν; Είναι.

3. Γιατί θα επιδοθείς σε έναν αγώνα με τη μνήμη σου για να μαζέψεις όλα εκείνα τα πολύτιμα πετράδια που λέγονται επίθετα αλλά και τα κοσμήματα που τα λένε παρομοιώσεις, και που μοιράζει ο Βυζυηνός αφειδώς στους αναγνώστες του και χάρη στην μετουσίωση της σε θεατρικό δρώμενο, στους θεατές της παράστασης. Οι περιγραφές των συνεπιβατών του ήρωα είναι απίστευτα ζωντανές, γιατί τα λόγια είναι εικόνες και ο ποιητής ανεβάζει στο κατάστρωμα και νιώθεις πως βλέπεις τον "αρειμάνιον στρατηγό", την "φιλάρεσκον ταξιδεύτρια" που ως άλλη Αφροδίτη βρίσκεται στο "κατάστρωμα ήτον μια γιγαντιάια κοχύλη", τον "εξ' ουδενός ταξειδίου λείποντα αγέρωχον, όστις δεν φοβείται την θάλασσαν", τον "φλύαρον, τον οποίον η θάλασσα δεν πιάνει". Θα δείτε μια πολυπρόσωπηνπαράσταση με δύο μόλις ηθοποιούς. Θα είστε όμως απολύτως πεπεισμένοι στο τέλος της πως ανέβηκαν τόσα άλλα πρόσωπα στο πλοίο.

4. Γιατί θα δείτε αρκετές παραστάσεις ακόμη, αφού ο καταιγισμός των παρομοιώσεων και των μεταφορών αφηγούνται πολλές ακόμη όμορφες ιστορίες. Όταν το ατμόπλοιο μπαίνει στο λιμάνι της Νεαπόλεως ένα άλλο θεατρικό ανεβαίνει στη σκηνή όπου η "μυριοφεγγής" Νεάπολις χαριεντίζεται με τον λόφο του Παυσίλυπου μπροστά στον "ζηλότυπο γαμβρό" Γερο-Βεζούβιο που της θυμίζει την πρότερη μνηστή του και την τύχη της, την Πομπηία. Παίζονται πολλά ποιητικά δράματα, ηθογραφικές σκηνές και κωμωδίες καταστάσεων στο ίδιο κατάστρωμα. Διαλέξτε ιστορία ή μάλλον απολαύστε τις όλες.

5. Γιατί θα γελάσετε, ίσως για πρώτη φορά με ένα έργο που διαθέτει τόσες περίτεχνες και εξεζητημένες λέξεις. Με ένα ποίημα. Και για αυτό θα είστε ύστερα περήφανοι. Οι ηθοποιοί αλλάζουν με ευκρίνεια τους ρόλους τους και γίνονται είτε ο ευαίσθητος ποιητής, είτε η νεαρή Μάσιγγα που μεγαλώνει στο ταξείδι και από παιδούλα γίνεται γυναίκα, είτε ο "υπερεξαγγλισθέντας Κροίσος" Κύριος Π. Τα βλέμματά σας θα αγκιστρωθούν πάνω στα πρόσωπα των ηθοποιών και οι εκφράσεις τους μαζί με τις υπέροχες λέξεις αλλά και κάποιες νεωτερικές παρεμβάσεις στο κείμενο θα σας προκαλέσουν το πιο αυθόρμητο γέλιο που είχατε ποτέ σε ποίημα!!!

6. Γιατί θα συμμετάσχετε και εσείς στην επανάσταση, γινόμενοι μέρος της πρώτης, τουλάχιστον, φάσης όλων των κοινωνικών αγώνων, αυτήν της συνειδητοποίησης, και θα κρατήσετε το πρώτο όπλο που βάζει η Τέχνη στα χέρια του αναγνώστη-θεατή που επαναστατεί: τη σάτιρα. Μια σκληρή ταξική σάτιρα, που εκφέρεται με τα ωραιότερα ελληνικά που γνωρίζετε και που στρέφεται κατά της κοινωνικής διαστρωμάτωσης που ορίζει ο πλούτος. Μιας κοινωνίας με κάστες (στην Καλκούτα γαρ ο "Παράδεισος εστερημένος του Αγγέλου του") που όμως δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στα μέλη της ανώτερης τάξης την ευαισθησία και το ταλέντο της ποίησης. Έτσι ο "στιχομανής οικοδεσπότης" προκαλεί "στιχοναυτίασιν" στον αφελή λόγιο που πρόσκαιρα πίστεψε στην υπέρβαση των συνόρων των κοινωνικών τάξεων. Υπάρχει όμως ένας τρόπος για να καταργηθούν τα όρια. Να αφήσουμε τα παλάτια άδεια από αυθεντική ποίηση. Να μην πάμε ποτέ στις Καλκούτες.

7. Γιατί τα παιδιά στο κοινό ξέρουν. Οι πολλοί μικροί και μικρές φίλες που παρακολούθησαν το έργο άφησαν την ψυχή τους να δεχθεί την ομορφιά λέξεων, που ίσως άκουσαν πρώτη φορά στη ζωή τους. Επέτρεψαν στα κύματα των παρομοιώσεων και των μεταφορών να μεταμορφώσουν και να ονοματίσουν τα συναισθήματα μέσα τους που δεν είχαν ακόμη όνομα. Και γέλασαν με την ψυχή τους, βουρκώνοντας ίσως με τον έρωτα του ποιητή που νόμισε πως στραγγάλισε ο ζηλότυπος Βεζούβιος της κοινωνικής ανισότητας. Σκέφτηκαν άραγε πως κάτι τέτοιο ισχύει και στη δική τους ζωή, πως ίσως το βρουν πιο κοντά από την εξωτική Καλκούτα; Σίγουρα, πήραν μια λύση στο τέλος του έργου. Μερικοί στίχοι, είναι φτιαγμένοι για να απαγγέλλονται αυτόματα πάντα: "Ο χρυσός περισσός δεν ποιεί την ευτυχία". Είμαι σίγουρος πως θα κάνουν κάτι με αυτό.

8. Γιατί πράγματι όποιος αφήνει την ποίηση να του μιλήσει κατεβάζει περισσότερο ουρανό, όπως λέει ο Βιζυηνός, και η έμπνευση των ανθρώπων που έκαναν εικόνα και βίωμα το διήγημα με την υπέροχη γλώσσα του θα σας βοηθήσει να αφήσετε για λίγο τους υπολογιστές και να κάνετε "download" τα σύννεφα αλλά και να τα κρατήσετε μέσα σας για πολύ καιρό.

Συντελεστές:

Συγγραφέας: Γεώργιος Βιζυηνός

Διασκευή-Δραματολογία: Ιωάννα Λιούτσια

Σκηνοθεσία: Χριστίνα Γυφτάκη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Μουτζίκου

Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Χριστίνα Ντεχόλα

Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Καλαμάκης

Ηθοποιοί: Σταμάτης Στάμογλου - Φιλιώ Τσομπανίδου

Μουσικός επί σκηνής: Βασίλης Γιαννούσης

Υπεύθυνη Επικοινωνίας-εκπαιδευτικού υλικού: Ιωάννα Λιούτσια

Οργάνωση Παραγωγής: Φιλιώ Τσομπανίδου

Φωτογραφίες: Ιωάννης Γρηγοριάδης

Παραστάσεις:

Δευτέρα και Τρίτη

15 & 16 Απριλίου στις 21.00

Δημοτικό Θέατρο ΑΝΕΤΟΝ, Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΚΗΝΗ-ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ 2019»

Τιμή εισιτηρίου: 10Ε γενική είσοδος, 8Ε μειωμένο (μαθητικό/φοιτητικό, ΑΜΕΑ, ατέλειες, άνω των 65), 5Ε (ομαδικές κρατήσεις 7 ατόμων και άνω, σχολεία, σύλλογοι κλπ)