Πόσα θα μπορούσαμε να γράψουμε για ένα ηθοποιό σαν τον Κώστα Τριανταφυλλόπουλο. Τον έχουμε απολαύσει αμέτρητες φορές στο θέατρο, τον κινηματογράφο, αλλά και την τηλεόραση. Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος έχει μια μακρά πορεία στο θέατρο, με ρόλους κλασσικών και μεγάλων συγγραφέων, από τον Αριστοφάνη και τον Σαίξπηρ, έως τον Τσέχωφ και το σύγχρονο αμερικάνικο δράμα. Εμείς είχαμε την τύχη να τον συναντήσουμε μέσα από την συμμετοχή του στην άκρως επιτυχημένη και απολαυστική παράσταση "Ψέμα στο ψέμα" του Άντονυ Νίλσον, σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη. Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος μας μίλησε για την θεατρική ποιότητα της παράστασης, την αλληγορία σε σχέση με την κοινωνία και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει κάθε ηθοποιός.
Πώς ανακαλύψατε ότι θέλατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Με πάτε πολύ πίσω, θα έλεγα ότι είναι κάτι που έγινε αυτόματα από τα παιδικά μου χρόνια. Ζούσα σε ένα περιβάλλον ενός χωριού, όπου γοητεύτηκα πρώτα από τον κινηματογράφο και έπειτα από τις θεατρικές παραστάσεις στο σχολείο, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι. Είδα ότι η υποκριτική είναι κάτι που σε απομακρύνει από μία πραγματικότητα, η οποία ήταν μάλλον σκληρή εκείνη την εποχή. Θα έλεγα βέβαια, ότι υπήρχε ένα ένστικτο εσωτερικό που με έσπρωχνε σε αυτήν την κατεύθυνση, να ασχοληθώ με κάτι που έχει σχέση με την τέχνη. Αυτό ήταν που με οδήγησε σε ανάλογες σκέψεις στα εφηβικά μου χρόνια, μαζί φυσικά και με την παρότρυνση των φίλων και του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος ώστε να ασχοληθώ με το θέατρο. Έτσι βρέθηκα να ασχολούμαι με το θέατρο από τότε έως σήμερα και νιώθω πάρα πολύ ικανοποιημένος με αυτήν την ενασχόληση. Το θέατρο μου έχει δώσει πολλά.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τη θεατρική παράσταση "Ψέμα στο ψέμα";
Με τον Πέτρο είμαστε συνεργάτες πολλά χρόνια τώρα και στην τηλεόραση και στο θέατρο, και όποτε μπορούμε συνεργαζόμαστε. Αυτή την φορά ο Πέτρος με είχε καλέσει έγκαιρα επειδή ήθελε να ανεβάσει τη συγκεκριμένη παράσταση, την οποία είχα δει εγώ στο πρώτο ανέβασμά της και την είχα λατρέψει. Μου άρεσε από την αρχή η ιδέα να κάνουμε αυτό το έργο, διότι για μένα είναι μοναδικό. Αποτελεί μία εξαιρετική περίπτωση της σύγχρονης κωμωδίας από έναν εκπληκτικό συγγραφέα και έναν πολύ σπουδαίο σκηνοθέτη και μεγάλο πρωταγωνιστή, όπως είναι ο Πέτρος. Αποτελεί μία υπέροχη συνεργασία εδώ και δύο χρόνια, η οποία θα ρίξει αυλαία εδώ στη Θεσσαλονίκη. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα βρεθώ πάλι στη Θεσσαλονίκη και το κοινό της.
Ποια νομίζετε ότι είναι η καλύτερη περιγραφή του χαρακτήρα που ενσαρκώνετε στην παράσταση;
Είναι ένας χαρακτήρας ο οποίος έχει πολλές όψεις, όπως όλοι οι χαρακτήρες του έργου. Όψεις τις οποίες δίνει και μετά τις αναιρεί, δημιουργώντας συνέχεια διαφορετικές εντυπώσεις. Οι χαρακτήρες αποτελούν ένα παιχνίδισμα ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια. Οι πολλές εκφάνσεις των προσώπων έχουν πολύ ενδιαφέρον υποκριτικά. Πρόκειται για τον οικοδεσπότη του σπιτιού, ο οποίος υποδέχεται δύο αστυνομικούς που μεταφέρουν ένα μήνυμα για την κόρη του και σε αυτό το σημείο αρχίζει η περιπέτεια. Οι σχέσεις αλλάζουν συνεχώς κατά την διάρκεια του έργου, το οποίο πιστεύω ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματα αυτής της κωμωδίας. Μέσα από την πλοκή και την δράση των παρεξηγήσεων υπάρχει το απόλυτο γέλιο με κωμικές καταστάσεις και το κοινό φεύγει ενθουσιασμένο. Όλοι στο κοινό δε σταματούν να γελούν και συμμετέχουν ενεργά. Για εμένα αποτελεί ένα όνειρο ότι καταφέρνουν η σκηνή και η πλατεία να επικοινωνούν για δύο ώρες συνεχώς.
Ασπάζεστε και εσείς τη ρήση ότι "ο κάθε ρόλος έχει τις δικές του προκλήσεις"; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε εσείς στη συγκεκριμένη παράσταση;
Έτσι είναι ακριβώς, αυτό είναι το ενδιαφέρον της δουλειάς μας. Εμείς τροφοδοτούμε τον κάθε ρόλο με τον δικό μας προσωπικό κόσμο και με τις ιδέες μας. Πρέπει να είσαι ανοιχτός με τους ρόλους, χωρίς κλειστές απόψεις. Οι ρόλοι είμαστε εμείς οι ίδιοι οι ηθοποιοί, ο κόσμος μας, το ταλέντο μας, οι ιδέες μας, η δουλειά μας, η προσπάθειά μας. Η πρόκληση που θα έλεγα ότι αντιμετώπισα στο "Ψέμα στο ψέμα" ήταν η φοβερή ενέργεια και ο ρυθμός που χρειάζεται αυτή η παράσταση για όλους του χαρακτήρες, όχι μόνο τον δικό μου. Η παράσταση είναι τόσο κουρδισμένη όσον αφορά στο εσωτερικό timing των ηθοποιών, αλλά και συντονιστικά του έργου, οπότε η ενέργεια καταλήγει να είναι αμείλικτη.
Υπήρξε ποτέ κάποιος ρόλος που μπορείτε να πείτε ότι σας δυσκόλεψε ή ήταν πιο απαιτητικός από όσο περιμένατε;
Ναι, βέβαια. Είχα την τύχη να παίξω σε κλασσικά έργα, του Σαίξπηρ, σε αρχαία τραγωδία, του Μίλερ, του Τσέχωφ και πολλών άλλων μεγάλων συγγραφέων. Σε τέτοια έργα τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σύνθετα, οι ρόλοι είναι μορφές, έχουν πολλές διαστάσεις, επίπεδα και είναι ενταγμένοι σε μία μεγάλη πνευματική σύνδεση. Εκεί ο ηθοποιός καλείται να βρει νέες διαδρομές στην προσέγγιση του χαρακτήρα. Ο ηθοποιός μαζί με τον σκηνοθέτη και όλο το θίασο, καλείται να δώσει μία καινούργια ματιά, την δική του άποψη πάνω σε ένα κλασσικό κείμενο.
Πιστεύετε ότι θα μπορούσαμε συνδέσουμε την παράσταση "Ψέμα στο ψέμα" με τη σημερινή κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα (όσον αφορά στην εναλλαγή του κωμικοτραγικού στοιχείου);
Ναι, μπορεί να συμβεί. Αλλά εδώ το ψέμα έχει μία εντελώς διαφορετική πρόθεση, αφού χρησιμοποιείται για έναν ευγενικό σκοπό. Πρόκειται για ευαίσθητους ανθρώπους που πρέπει να μεταφέρουν ένα σκληρό μήνυμα και για αυτόν τον λόγο αναγκάζονται να υιοθετήσουν το ψέμα που θα προσφέρει παρηγοριά. Βέβαια, το ψέμα υπάρχει και στη ζωή μας, αλλά είναι το ψέμα της καθημερινότητας, είναι διεξοδικό, όπως αλλάζει υπόσταση και στην πολιτική. Το τελευταίο είδος ψέματος θέλουμε να το αποφύγουμε…
Ποια είναι η δική σας προτίμηση; Μια δυσάρεστη αλήθεια, ή ένα ωραίο ψέμα;
Αυτός είναι και ο κύριος προβληματισμός του έργου. Υπάρχει η αλήθεια, την οποία όταν την αντιμετωπίσουμε, μπορεί να μετατρέψει την ζωή μας σε κόλαση. Υπάρχει και μία άλλη προσέγγιση της αλήθειας, το ψέμα, το οποίο μπορεί να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε παρακάτω. Το ψέμα με την καλή προαίρεση είναι παρηγορητικό προς στιγμήν και διεξοδικό εν τέλει. Μας υπόσχεται, όχι πάντα βέβαια, μία καλύτερη αντιμετώπιση της αλήθειας στο μέλλον. Όλοι ξέρουμε πώς να λέμε μία αλήθεια καλυμμένη μέσα σε ένα μικρό ψέμα. Η ζωή μας είναι συνδεδεμένη με το ψέμα, ο πολιτισμός μας, ο κόσμος, από την αρχή του έως σήμερα, έχει μέσα του το καλώς εννοούμενο ψέμα.
Εσείς ο ίδιος έχετε περάσει υποκριτικά από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και φυσικά το θέατρο. Ποιες είναι σύμφωνα με εσάς οι διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα είδη;
Υποκριτικά δε θα έλεγα πως υπάρχει κάποια διαφορά, παίζουμε αληθινά και στα τρία είδη. Αυτό που αλλάζει είναι η τεχνική και οι συνθήκες, αλλά η δουλειά του ηθοποιού είναι πάντα η ίδια. Στο θέατρο υπάρχει αυτό που λέμε συνέχεια, μία ολοκληρωμένη ροή που περιέχεται σε ένα χρονικό διάστημα δύο ωρών. Οι χαρακτήρες συνδέονται και ερμηνεύονται με απόλυτη επιτυχία, με καθαρότητα και ένα σωστό timing. Στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση τα πράγματα γίνονται αποσπασματικά, οπότε εκεί έχεις την ευκαιρία να διορθώσεις και να βελτιώσεις την υποκριτική σου.
Πιστεύετε ότι υπάρχει κάτι σε θέμα υποκριτικής που δεν έχετε δοκιμάσει και θα θέλατε;
Ναι φυσικά, υπάρχουν πράγματα. Δεν τελειώνουν ποτέ θα έλεγα. Μην νομίζετε ότι καθώς περνούν τα χρόνια νομίζουμε πως τα έχουμε κάνει όλα. Τα πιο πολλά είναι αυτά που δεν θα προλάβουμε να κάνουμε όλοι οι καλλιτέχνες και όλοι οι άνθρωποι γενικά. Δε λες τελείωσα, ή είμαι χορτάτος. Η ενασχόληση με την τέχνη έχει αυτό το καλό, ότι πρέπει να είσαι πάντα προετοιμασμένος, πάντα να μαθαίνεις για να είσαι έτοιμος για να αντιμετωπίσεις τις καινούργιες προκλήσεις της τέχνης σου. Υπάρχουν φυσικά ρόλοι, όπως πολλοί σαιξπηρικοί που ονειρεύομαι να παίξω, που κατά καιρούς περνούν από το μυαλό μου, ή υπάρχουν πρόσωπα που θέλω να συνεργαστώ, σκηνοθέτες, ή συνάδελφοι ηθοποιοί. Ωστόσο, νιώθω το ίδιο καλά όταν μου προτείνεται κάτι που εγώ ο ίδιος δεν έχω σκεφτεί. Μου αρέσει αυτή η έκπληξη που έχει το επάγγελμα, όταν ξαφνικά έχεις κάτι που δεν έχεις σχεδιάσει. Είμαι πάντα ανοιχτός για προτάσεις, αυτή είναι η στάση μου απέναντι στο θέατρο.
Στην πορεία της καριέρας σας έχετε συνεργαστεί με πλήθος νέων ηθοποιών. Πως βλέπετε τη νέα γενιά καλλιτεχνών; Τι συμβουλεύετε τους νέους ηθοποιούς;
Δεν μου αρέσει να συμβουλεύω, παρά μόνο αν μου ζητηθεί να πω την γνώμη μου σε κάποιους συναδέλφους που με προσεγγίζουν κατά καιρούς, όπου μπορώ να τους πω ένα, δυο πράγματα, που νομίζω πως μπορούν να τους βοηθήσουν. Για την νέα γενιά ηθοποιών μπορώ να πω μόνο θετικά πράγματα. Με ενθουσιάζουν! Βλέπω μία εξαιρετική ευγένεια στους πιο πολλούς. Βλέπω ένα βάθος στις σκέψεις τους, με μια ολοκληρωμένη παιδεία. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι που βλέπουν λάθος τα πράγματα, αλλά αυτό συνέβαινε πάντα. Η δουλειά αυτή θέλει πολλή υπομονή, αφοσίωση και συμβιβασμούς. Πάνω από όλα είναι θέμα αντοχής, γιατί στη βάση του το επάγγελμα είναι αρκετά αμείλικτο και σκληρό.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Δυστυχώς, δεν μπορώ να σας πω κάτι που είναι ανακοινώσιμο, μπορώ να σας πω ότι συζητάω για μία κλασσική κωμωδία, που έχει ανέβει και άλλες φορές στο θέατρο. Επίσης, είμαι στις συζητήσεις για ένα καθημερινό σίριαλ.
Πως νιώθετε που θα κλείσετε το "Ψέμα στο ψέμα" στη Θεσσαλονίκη;
Είναι χαρά μου που θα βρεθώ στη Θεσσαλονίκη για μια ακόμη φορά μαζί με έναν εξαιρετικό θίασο, με σπουδαίους ηθοποιούς και ένα σπουδαίο θεατρικό έργο. Χαίρομαι που βλέπω τον κόσμο να φεύγει ευχαριστημένος και χαρούμενος, γιατί η παράσταση είναι εγγύηση.
Συνέντευξη: ΜΑΙΡΗ ΒΟΥΛΙΟΥΡΗ
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: "Ψέμα στο ψέμα" του Άντονυ Νίλσον σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη στο Ράδιο Σίτυ
