ΕΠΙΚΑΙΡΑ

6/recent/ticker-posts

Αναστασία Αναστασούδη: Θέλουμε ο Τεχνόκοσμος να αποτελέσει πόλο έλξης για θεατρόφιλους θεατές κάθε ηλικίας

Λίγες ημέρες πριν το πολυπόθητο ραντεβού των Χριστουγέννων, βρέθηκα σε έναν όμορφο, ζεστό θεατρικό χώρο στον Εύοσμο, τον «Τεχνόκοσμο», το υλοποιημένο πλέον όνειρο της ηθοποιού, φιλολόγου και καθηγήτριας υποκριτικής, Αναστασίας Αναστασούδη, καθώς και του συζύγου της, Δημήτρη Παρασκευόπουλου. Η κυρία Αναστασούδη είχε τη μεγάλη προθυμία να με ξεναγήσει στον χώρο και να μοιραστεί μαζί μου την χαρά της για αυτό τους νέο ξεκίνημα. Την ευχαριστώ θερμά και εύχομαι κάθε επιτυχία!

Κυρία Αναστασούδη, βρισκόμαστε σε έναν εντελώς καινούργιο θεατρικό κόσμο, τον «Τεχνόκοσμο». Εδώ και πόσον καιρό λειτουργεί;

Περίπου τρεις μήνες.

Εν τη γεννέσει του, λοιπόν.

Ακριβώς. Είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτό.

Ποιος συνέλαβε την αρχική ιδέα για αυτό το όμορφο και τολμηρό νέο εγχείρημα;

Η ιδέα τριγυρνούσε στο μυαλό μας για τουλάχιστον τρία χρόνια. Ο «Τεχνόκοσμος» γενικά ξεκίνησε την πορεία του πριν δέκα χρόνια. Παλιότερα, είχαμε νοικιάσει έναν χώρο –πάλι εδώ στον Εύοσμο- για να κάνουμε πρόβες και υλοποιούσαμε τις παραστάσεις μας στα θέατρα της πόλης. Όμως, με το πέρασμα των χρόνων, θέλαμε έναν μεγαλύτερο χώρο. Ήταν ανάγκη που δημιουργούνταν και λόγω των σκηνικών, των κοστουμιών, όλων αυτών των ευχάριστων απαιτήσεων. Οπότε, έπρεπε εξαρχής να φτιάξουμε έναν μεγαλύτερο χώρο για να μπορούμε να κάνουμε με μεγαλύτερη άνεση τις πρόβες μας. Σκεπτόμενοι όλα αυτά, αναρωτηθήκαμε μήπως έπρεπε να τα συνδυάσουμε όλα και να φτιάξουμε ένα μικρό θεατράκι, προσβάσιμο στο κοινό. Σιγά σιγά το όνειρο έγινε ιδέα και η ιδέα έγινε πράξη. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και υλοποιήσαμε το όνειρο μας. Είναι πολύ ευτυχής συγκυρία. Εάν είχε γίνει εξαρχής, δεν ξέρω αν θα γινόταν ή αν θα απέδιδε αυτό που θέλαμε. Την ιδέα αρχικά συνέλαβε ο σύζυγος μου, Δημήτρης Παρασκευόπουλος, ο οποίος έχει αναλάβει το οργανωτικό κομμάτι της υπόθεσης, πάντα το είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του. Φυσικά, κι εγώ συνέκλινα σε αυτή την ιδέα.

Πέρα από παιδικές παραστάσεις, ανεβάζετε και βραδινές, για ενηλίκους.

Ανεβάζουμε κατά κόρον παιδικές παραστάσεις, διότι ασχολούμαστε πολύ ενεργά με το παιδικό θέατρο. Αρχίζουμε σιγά σιγά να χτίζουμε και τις παραστάσεις ενηλίκων. Θέλουμε ο Τεχνόκοσμος να αποτελέσει πόλο έλξης για θεατρόφιλους θεατές κάθε ηλικίας.

Παραδίδονται μαθήματα εντός του «Τεχνόκοσμου»;

Βεβαίως. Έχουμε τμήματα ενηλίκων, καθώς και τμήματα για παιδιά και εφήβους. Φέτος, λόγω έλλειψης χρόνου, ανέλαβα εγώ τους ενήλικες. Τα παιδικά τμήματα είναι πάντα υπό την εποπτεία μου, αλλά έχω εξαιρετικούς συνεργάτες που δουλεύουν με τα παιδιά. Πρώτος ο Διογένης Γκίκας, ο οποίος έχει μεγάλη εμπειρία γύρω από την εκπαίδευση, και η Θεοδώρα Μωυσιάδου, η οποία φέτος ξεκίνησε μαζί μου αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία. Θέλω να πω ότι μου αρέσει πάρα πολύ να μοιράζομαι πράγματα και εμπειρίες με συναδέλφους. Τα παιδιά, καθώς έρχονται στον χώρο, διαπιστώνουν πως είναι ένας χώρος με χρώμα και φως. Δεν ήθελα να φτιάξω ένα μουντό, σκοτεινό θεατράκι, διότι κατά βάση χρησιμοποιείται από παιδιά. Οι θεατές θα είναι κυρίως παιδιά. Ήθελα να μπαίνουν μέσα και να ανοίγει η ψυχή τους.

Είναι πολύ συγκινητικό το τελευταίο που αναφέρατε.

Είναι κάτι για το οποίο δεν θα έκανα πίσω.

Προτιμάτε σταθερές συνεργασίες ή είστε ανοικτοί σε προτάσεις;

Είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις. Σίγουρα οι πιο μόνιμοι συνεργάτες μας γνωρίζουν τον τρόπο μας κι εμείς τον δικό τους, έχουν τα εχέγγυα. Για παράδειγμα, η κοπέλα που έχει αναλάβει εδώ την κινησιολογία είναι η Αγγελίνα Αμπατζίδου, με την οποία έχουμε συνεργαστεί στις παιδικές παραστάσεις και έχει κάνει τις χορογραφίες και έχει και δική της σχολή χορού. Γνωρίζω τη πορεία της, ξέρω ότι έχει αποφοιτήσει από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή του «Ροντίδη» και αυτό σίγουρα με έκανε να την προτιμήσω. Όμως, εννοείται ότι είμαστε πολύ ανοικτοί, θέλουμε να γνωρίσουμε καινούργιο κόσμο. Ο Στέλιος Χαρίτος είναι και αυτός ένας από τους μόνιμους συνεργάτες μας, έχουμε ξαναδουλέψει στο παρελθόν και έχουμε κάνει πάρα πολύ όμορφα πράγματα μαζί. Είμαι πολύ περήφανη για τον Στέλιο γιατί είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος.

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε ο κύκλος συνεργασίας σας με το Θέατρο «Αθήναιον», όπου και ανεβάζατε τη παιδική παράσταση «Ο Παπουτσωμένος Γάτος». Σκοπεύετε να ανανεώσετε τη συνεργασία;

Ασφαλώς. Τώρα βρισκόμαστε στον προγραμματισμό. Ο «Τεχνόκοσμος» ασχολείται και με το θέατρο σκιών, έχουμε αρκετούς συνεργάτες. Κλείσαμε κάποιες παραστάσεις σκιών στο «Αθήναιον» και οι υπόλοιπες παιδικές παραστάσεις επίσης οδεύουν σιγά σιγά προς τα εκεί. Έχουμε πολύ καλή σχέση με τους ανθρώπους του «Αθήναιον».

Συνεχίζετε για δεύτερη χρονιά με τη παράσταση «Meatball», μία δική σας παραγωγή, η οποία πέρυσι απέσπασε το 2ο Βραβείο Κοινού στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης. Ήταν κάτι που περιμένατε;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν το περιμέναμε. Βέβαια, πρόκειται για ένα ήδη βραβευμένο θεατρικό έργο στην Αθήνα, στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Είχα ένα ένστικτο ότι θα πήγαινε καλά, διότι είναι ένα πρωτότυπο και ιδιαίτερο έργο. Δουλέψαμε όλοι πάρα πολύ και μέσα από δύσκολες πρόβες, ήμασταν όλοι εκεί. Η βράβευση είναι και μία ευθύνη στους ώμους μας. Από εδώ και πέρα, θα πρέπει να προσέχουμε έναν βαθμό παραπάνω τι είναι όλο αυτό που κάνουμε, να συνεχίσουμε με αγάπη, κάνοντας προσεκτικές επιλογές και όσον αφορά στα κείμενα. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς.

Πού εστιάζει το «Meatball»; Ποια είναι η κύρια πλοκή του;

Η πλοκή τοποθετείται σε ένα φανταστικό μέλλον με στοιχεία σουρεαλισμού. Ο συγγραφέας πλάθει έναν κόσμο κάπου στην Ευρώπη δίχως να διευκρινίζει την χώρα. Δύο ζευγάρια συναντώνται σε ένα σπίτι όπου παρατίθεται ένα γεύμα. Σε αυτό το γεύμα, αλλά εν γένει και στη χώρα, υπάρχει μία συνθήκη που απαγορεύει την κρεατοφαγία. Όμως, κατά τη διάρκεια του γεύματος, βρίσκεται ένας κεφτές –εξού και το «Meatball»- που αποτελεί το μήλον της έριδος ανάμεσα στα δύο ζευγάρια, ποιο από τα δύο κατανάλωσε τον κεφτέ. Έτσι, ξεκινάει ένα παιχνίδι κατασκοπείας. Σε πρώτο επίπεδο, υπάρχει αυτό το ζήτημα. Ο συγγραφέας όμως προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια την υποκρισία, την έλλειψη σεβασμού στο περιβάλλον και τα ζώα από τον ίδιο τον άνθρωπο και αυτό είναι κάτι που διατρέχει όλο το έργο. Το πιο σουρεαλιστικό στοιχείο είναι το φινάλε του έργου. Κάθε φορά που έρχονται οι θεατές, στο τέλος συνομολογούν ότι δεν περίμεναν σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο τέλος. Το κυρίαρχο στοιχείο που βγαίνει από το έργο είναι η υποκρισία στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο βιγκανισμός είναι η αφορμή.

Πέρα από απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής «Ίασμος», κατέχετε και πτυχίο φιλολόγου. Πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά του στο επάγγελμα που έχετε επιλέξει;

Κρίνοντας μετά από όλα αυτά τα χρόνια, νομίζω πως η συνεισφορά του είναι σπουδαία. Με βοήθησε πάρα πολύ στη προσωπική μου αισθητική, στο να μπορώ να επιλέγω κείμενα. Είχα πάντοτε μια άλλη επαφή με τη λογοτεχνία γενικότερα. Επίσης, με βοήθησε και στο εκπαιδευτικό κομμάτι, διότι όλα αυτά τα χρόνια ασχολούμαι με την επιμόρφωση παιδιών και ενηλίκων. Το να έχει κανείς μία γενικότερη παιδεία γύρω από την εκπαίδευση σίγουρα βοηθάει στις επιλογές που κάνει και όσον αφορά στα κείμενα, αλλά και στην γενικότερη εκπαιδευτική διαδικασία. Πέραν αυτού, εγώ η ίδια, γράφοντας τα κείμενα των παιδικών παραστάσεων, ένιωσα πιο ασφαλής. Είχα μία γενικότερη εκπαίδευση πάνω σε αυτό το αντικείμενο. Ασφαλώς, με ένα τέτοιο πτυχίο κάποιος εμπλουτίζει παραπάνω τις γνώσεις του, έρχεται πιο κοντά στη θεατρική συγγραφή, η οποία είναι ένα πολύ ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος. Απαιτεί να έχει κανείς τον τρόπο, την παιδεία προκειμένου να το προσεγγίσει.

Άρα, σε μία εποχή όπου ο καθένας είναι ό,τι δηλώνει, είναι σημαντικό να υπάρχει ένα γνωσιακό υπόβαθρο.

Ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να κρίνω και να σκεφτώ τον λόγο για τον οποίο κάποιος συμπεριφέρεται  κάπως ή γιατί λειτουργεί μέσα στο επάγγελμα με τον οποιονδήποτε τρόπο. Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει. Οι σπουδές μου ήταν δική μου, προσωπική επιλογή. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, θεωρώ ότι είναι ένα όπλο στα χέρια του ηθοποιού. Η καλλιτεχνία είναι επιλογή και στάση ζωής. Ο ηθοποιός πρέπει να προστατεύει τον εαυτό του μέσω της γνώσης. Αυτό έχω διαπιστώσει, εν τέλει. Κανείς δεν ήταν δίπλα μου για να με καθοδηγήσει και να με παροτρύνει να τελειώσω και ένα πανεπιστήμιο για να είμαι πιο ολοκληρωμένη ηθοποιός, το ανακάλυψα στη πορεία.

Υπάρχουν μελλοντικά σχέδια προς ανακοίνωση από τη νέα χρονιά και μετά;

Σίγουρα θα συνεχίσουμε στον χώρο μας και για τη νέα χρονιά με το «Meatball» από τον Φεβρουάριο, διότι βλέπουμε ότι αρέσει πολύ στον κόσμο. Στις προηγούμενες παραστάσεις μας ήρθαν άνθρωποι από τον Βόλο και τη Θάσο. Ήρθαν για τις διακοπές των Χριστουγέννων και προτίμησαν την παράσταση μας. Για εμένα, αυτό είναι σπουδαίο πράγμα. Επίσης, έρχομαι σε επαφή και με συναδέλφους που ήρθαν να δουν τον χώρο και ενθουσιάστηκαν, τους ενδιαφέρει να έρθουν δυτικά και να παίξουν. Είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε ανοίγματα. Ελπίζω με τη καινούργια σεζόν να ξεκινήσουμε συνεργασίες όσον αφορά σε σεμινάρια που μπορούν να γίνουν στον χώρο μας. Και αυτό είναι ένα από τα όνειρα μου. Και με συναδέλφους της πόλης, αλλά και με συναδέλφους από την Αθήνα.


Συνέντευξη: ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΕΡΤΣΙΔΗΣ Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: Παράταση για την παιδική παράσταση "Οι Μαλαλού και οι αποστολές του Άη-Βασίλη" στη νέα Θεατρική Σκηνή του Τεχνόκοσμου